Mechanismen, tools en regels invoeren om een circulaire economie op Brusselse schaal op te zetten en zo een antwoord te kunnen bieden op de uitdagingen rond afvalbeheer, lagere C02-uitstoot en minder energieverbruik. Er moet worden gezorgd voor minder vervuilende producten, eenvoudigere logistieke stromen en een slim en dynamisch businessmodel op maat van de stakeholders, een idee aangereikt door Stéphane (Etterbeek)
Brussel is de hoofdstad van Europa en een heus kruispunt van Europese ondernemingen.
Europa lanceert initiatieven op het gebied van de circulaire economie. Brussel als proeflaboratorium van een circulaire-economiemodel zou mooi staan als referentie.
Steden vormen per definitie het geschikte ecosysteem voor dit type van test, omdat de meeste spelers er aanwezig zijn: zowel de eindconsument als ondernemingen uit de tertiaire en de secundaire sector (die respectievelijk 69% en 15% van het bbp vertegenwoordigen). Steden hebben een uitgebreide en complexe infrastructuur die wordt gebruikt door verscheidene van deze spelers. Steden zijn de klok rond in beweging.
Netwerken
Als de haalbaarheid van de circulaire economie al niet aantoonbaar is op stadsniveau, hoe zou dat dan kunnen op landelijke of Europese schaal?
Er moet worden gezorgd voor een omgeving die aanzet tot samenwerking tussen al wie een rol speelt in de verschillende stappen van de processen die de circulaire economie ondersteunen. Vanaf het ontwerp van het product, de aanpassing van de productieprocessen, de logistiek voor de aanvoer van grondstoffen en de levering van de producten, tot de consumptie van de producten en de recyclage ervan voor energieproductie, hergebruik, een 2e leven of verwerking ervan in nieuwe materialen.
Besparen is een van de doelstellingen van de circulaire economie. Het kan gaan om energiebesparing, minder transportkosten, een lagere CO2-uitstoot enz. Uiteindelijk kunnen al deze besparingen de meerprijs van deze nieuwe aanpak compenseren.
Er is nood aan innovatie om een doeltreffend financieel mechanisme in het leven te roepen dat aanmoedigt om naar dit nieuwe model te evolueren. De kwestie van het vereiste businessmodel staat dus heel hoog op de agenda van het debat rond de invoering van een dergelijke economie, waaraan een prijskaartje verbonden is dat moet worden verdeeld en opgevangen volgens een nog vast te leggen mechanisme. Welke toegevingen en verplichtingen zullen nodig zijn? Om deze nieuwe benadering te ondersteunen, is een strengere reglementering nodig.
